سوباتان لیسار

استان گیلان شهر لیسارا

ییلاق سوباتان(سووتون) یکی از زیبا ترین مناطق ییلاقی کشور است که در 22 کیلومتری ضلع غربی شهر لیسار از توابع شهرستان تالش در استان سرسبز گیلان و  36 کیلومتری شمال غرب شهر تالش (هشتپر) و 21 کیلومتری جنوب شرقی دریاچه نئور واقع شده است. این منطقه از شرق به جنگلهای انبوه تالش (لیسار) ، از غرب به ییلاقات اردبیل و دریاچه زیبای نئور ، از شمال به رود خانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبه سرا و از جنوب به مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان متصل شده است .
این شهرک زیبای ییلاقی محل سکونت صدها خانوار لیساری است که در فصول بهار و تابستان و بخشی از پائیز ، در آن مسکن می گزینند. این محل از چشمه های پر آب و بسیار خنک و هوای عالی برخوردار بوده و زمینهای سرسبز آن پوشیده از چمن است . در داخل و اطراف سوباتان گورستان های متعددی از هزاران سال پیش تا کنون وجود دارد که نشان از تاریخ و تمدن کهن این سرزمین دارد . کشف دو گور کلان سنگی در قوری دره و محله نومندانیها اثباتی بر این ادعاست.

حفره هایی در مرکز سوباتان وجود دارد که سیلابهای اطراف را در خود فرو می برد و شاید به همین دلیل سوباتان به این نام شهرت پیدا کرده است . بنابر نظری دیگر سو در زبان تالشی بمعنی گلپر و وتون بمعنی محل رویش است ، بنابراین به دلیل رویش فراوان گلپر در این منطقه تالشها نام این ییلاق زیبا را سووتون گذاشته اند . در حالی که دمای شهرهای مختلف گیلان ، مرطوب ترین استان کشور به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می رسد ، در ارتفاعات سوباتان(سووتون) که 1900 تا 2500 متر از سطح دریا ارتفاع دارد ، تابستان هم لکه هایی از برف دیده می شود و به همین دلیل اواخر پاییز ساکنین آن که اکثراً دامدار هستند به جنگل های دامنه البرز و سواحل خزر (لیسار)کوچ کرده و فقط 3 خانوار در روستای ییلاقی هونیش باقی می ماند . از نقاط جالب و دیدنی این منطقه ساری داش (سنگ زرد) ، آلچالق (پارک طبیعی درختان آلوچه) ، هاچا داش (جایی که نوک کوه بصورت دوشاخه در آمده) ، چمنزار وسیع بیده پشت ، غار طبیعی گنجخانه ، بازاچه سنتی ، نمایشگاه مردم شناسی عشایری ، چشمه باتمان بولاق بین سوباتان(سووتون) و آسبومار و ییلاقات بالادستی ساری بولاق و چم چمی و باغدا گول (محل اقامت ایل شاهسون اردبیل) و دریاچه زیبای نئور را می توان نام برد. این منطقه ییلاقی فاقد برق و گاز بوده و علیرغم تغییرات بافت سنتی در مرکز سووتون(سوباتان) ، هنوز صدها خانوار دامدار و عشایر بصورت سنتی و با حفظ فرهنگ بومی در سیاه چادرها (پوری) و خانه های کاهگلی و کلبه های چوبی در روستاهای اطراف سووتون(سوباتان) به شغل شریف دامداری مشغول اند . این ییلاق به دلیل ویژگیهای خاص طبیعی مورد توجه توریستهای طبیعت گرد قرار گرفته و سالانه هزاران توریست داخلی و خارجی از این منطقه زیبا بازدید میکنند . سوباتان هتل و اقامتگاه رسمی ندارد و مردم خونگرمش در خانه های خود از این مسافران پذیرایی می کنند.