Forest Evangelical

حاشیه دریاچه خزر نواحی آستارا

جنگل های شمال، در حاشیه دریای خزر، جایی در نواحی سواحل آستارا و حتی در ارتفاعات «میانبند» و در گوشه و کنار کلاردشت رنگ آمیزی حیرت انگیزی پدیدار است که جنگل را به مناظری زیبا و چشم نواز تبدیل کرده. درختانی با رنگهای نارنجی، زرد پررنگ، قرمز درخشان، قهوه ای، سبز سیر که نگاه هر رهگذری را مجذوب میکند.  محلی ها درباره این درخت می گویند که در گذشته از چوب این درخت برای سوزاندن استفاده میکردند چون این درخت چوبی بسیار دیرسوز و پایدار دارد. آنهایی هم که از داروهای گیاهی سررشته دارند ممکن است درباره خواص میوه، برگها و پوست درخت چیزهایی بگویند. بچه های روستاهای اطراف احتمالاً به شما میگویند که در تنه این درخت هیچ میخی فرو نمیرود. تمام این اطلاعات درست است. درخت انجیلی درخت بومی جنگلهای ایران است که ارتفاعش تا حدود ۲۵ متر میرسد. درخت «انجیلی» به دلیل مقاوم و سخت بودن چوبش، درخت آهن نامیده میشود. نام دیگر آن طوطی است. شاید علت این نامگذاری دو زائده منقار مانند در دو طرف میوههایش باشد که میوه ها را شبیه نوک طوطی کرده است. رنگ چوب این درخت سفید مایل به سرخ است، مقاومت زیادی در برابر پوسیدگی و آتش دارد و به همین خاطر متاسفانه به عنوان هیزم از آن استفاده میشده اما از سوی دیگرهمین سخت بودن باعث شده که بریدن این درختان به کاری سخت و طاقت فرسا تبدیل شود. سخت و ناشکننده بودن این درخت استفاده صنعتی از چوب این درخت را غیر ممکن کرده و برای همین است که بر خالف گونه های گیاهی دیگر، درخت انجیلی تا حدود زیادی از دستبرد چوب دزدها در امان مانده است. یکی از ویژگیهای جالب این درخت قدرت جوش خوردن آن است. به گفته محلیها وقتی دو شاخه روی هم قرار میگیرند و به هم متصل میشوند خیلی راحت به هم جوش میخورند. این مساله باعث میشود که شاخ و برگهای انجیلی در جنگل به صورت شبکه ای حیرت انگیز در بیایند و اشکال عجیب و موهوم و ترسناکی ایجاد کنند که گاهی درباره آن افسانه هایی هم گفته و شنیده میشود. اما همین قابلیت جوش خوردن به دکوراتورها وطراحان این امکان را میدهد که با استفاده از این درخت به اشکال هنری زیبایی دست پیدا کنند. این گونه درخت به دلیل فراوانی در ایران و رنگهای متنوع در پاییز، گونه ای بسیار مناسب برای استفاده در بوستانهای جنگلی است و چشم اندازهای بسیار زیبایی در فصول مختلف سال ایجاد میکند. برگهای انجیلی برای گردشگران و طبیعت دوستان از اهمیت زیادی برخوردار است. برگهای جوانتر به رنگ بنفش مایل به قرمز هستند، در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل میشوند و در پاییز این برگهای درخشان جنگلها را به فضایی هزار رنگ تبدیل میکنند. رنگهای مختلف زرد پررنگ نارنجی پررنگ و قرمز روشن جنگلهای شمالی ایران به خاطر وجود این گونه گیاهی است و برای همین درخت انجیلی برای ایجاد فضای سبز و همچنین جذب توریست در جنگلها مناسب است. این درخت در اسفندماه گل می دهد. رنگ این گلها میتواند از ارغوانی تا قرمز باشد. رشد تنه و شاخههای درخت انجیلی بسیار کند است مثال رشد هر یک متر این درخت یک سال و نیم و هر ۱۰ متر این درخت ۱۵ سال زمان میبرد. معمولاً قطر تنه آن از نیم متر بیشتر نمیشود و بعد از آنکه به سن دو سالگی رسید شاخه ها هم به رشد قطری میرسند و به صورت افقی آغاز به رشد میکنند تا اینکه درخت انجیلی در زمان بلوغ به شکل یک گنبد زیبای رنگارنگ درمی آید. این رشد منظم آن قدر متوازن انجام میشود که ممکن است یک درخت انجیلی داشته باشیم که ارتفاعش حدود ۱۰ متر و تاج مدورش به قطر ۸ متر برسد. درخت انجیلی اسامی دیگری هم دارد؛ آسوندار، انجیلو، رامبورتل، اقچه قبین، انجول، تویی، تفی یا زوند همه این نامها به این گیاه ارزشمند اشاره دارند. همچنین این درخت در زبانهای خارجی به درخت آهن TREE IRON معروف است.