پل جویی
استان اصفهان
پل جوبی یا پل چوبی نام پلی است در اصفهان و بر روی زاینده رود. این پل راه اختصاصی برای رفت‌وآمد کاخ هفت دست و کوشک اینه خانه بوده و روی این پل جوی آبی روان بوده به این مناسبت آن را پل جوبی می‌نامیدند. پلی است با عرض کم وطول ۱۴۷ متر در شهر اصفهان میان دو پل الله وردی خان و پل خواجو قرار دارد. این پل به دستور شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ قمری بنا گردید. ویژگی متفاوت این پل که عامل ارتباط باغ دریاچه و باغ سعادت آباد و عمارات هفت دست و آیینه خانه و نمکدان بود، خصوصی بودن بنا )مختص خانواده شاهی، امرا، اشراف، سفرا و مهمان های شاه)، عبور جوی آب در سطح عبوری آن و ایجاد دریاچه ای در قسمت غربی در ارتباط با پل خواجوست. این بنا، دارای دو بنای هشت ضلعی در میان پلان است. حضور این فضاها سبب ایجاد دو عرصه مکث، تمایز با دیگر بخشهای نما به دلیل پیشروی کالبدی در آب و تقسیم بندی نما شده است. این پل سیمایی یک طبقه دارد و آب برها تنها در جبهه غربی و به گونه مثلثی وجود دارند. وجه تسمیه این پل «جوبی» را به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری می‌کرده‌است و آن در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند، می‌دانند. با این حال شاردن در کتابش به صراحت این پل را از جنس چوب بر پایه‌های سنگی ذکر کرده است و نمی‌توان قاطعانه گفت که عنوان «پل چوبی»، نادرست است.
در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته می‌شده و به گونه دریاچه‌ای درمی‌آمده به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفته‌اند. در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل «پل سعادت‌آباد» یاد شده و نویسنده آن کتاب در روزگار صفوی بنای «شهر تازه‌ای» را به محاذات باغ سعادت آباد در سال ۱۰۶۹ هجری و هم‌زمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر می‌گردد
دیدگاه ها